"Анам айтып отырушы еді, "сен үлкен тұлғаның жары болдың. Енді көргенді көрме, естігенді естіме"деп. Мұхаңмен танысқаным әлі есімде.
Олар отырған жерге есіктен кіре беріп, аяғым шалынып кетіп, құлап барып, осы кісінің құшағына құлаппын ғой.
Ол маған едірейіп қарап...дастарқанда қасында отырғанымда, табағыма жемістер аршып салып, тамақ салып...Бірақ ол тамақтың ешбірін жей алмадым.
Мұхаңдай үлкен кісінің қасында отырып, толқып, қорқып, түк жей алмай алғаным бар" деген Ханшайым Шаханова сол күнгі танысудың соңы отбасын құруға апарғанын еске алды.