«Ауызашар жасамаса Құдай өкпелей ме екен»: Сәуле Әбілдаханқызы ауызашар жасауға заңмен тыйым салуды ұсынды
Журналист, қоғам белсендісі Сәуле Әбілдаханқызы мектеп оқушыларының ораза ұстап, ауызашар жасап жүргенін айтып дабыл қақты. Бұл туралы ол Facebook желісіндегі парақшасында жазды, деп хабарлайды Kznews.kz медиа порталы.
«Мектеп оқушыларына мешітке баруға, ораза ұстауға, ауызашар жасауға заңмен тыйым салу керек. Олардың міндеті — сабақ оқу!!! (Туған күнін кафеде яки үйде жасауға да тыйым салу керек. Сыныбында бір торт, бес сокпен атап өтсін, достары құттықтап, ақ тілегін арнасын, пажалыста, еш қарсылық жоқ…)
Бұрынғы бұрынғы ма, қазір бұрынғыдан асып түсетін болыпты. Ораза ұстап тақуа болуды сәнге айналдырған оқушылар енді «ауызашар жасаймыз» деп 4-5 мың теңгеден жинайды екен. Ол ақшаны, әрине, ата-аналарынан сұрайды. Кейбір ата-ана үшін 4-5 мың теңге деген түк емес шығар, ал кейбір ата-ана үшін ол ақшаны табу оңай емес. Әсіресе 4-5 бала бағып отырған, күйеуі ғана жұмыс істейтін әйелдер үшін, жалғызбасты аналар үшін әр теңге санаулы…
— Олар кімге ауызашар береді? Мүмкін ақша жинап, мұқтаждарға ауызашар беретін шығар? Азық-түлік тарататын шығар? — десем, «жооқ, өздері жиналып, бір баланың үйінде дастархан жасап отырады екен. Осыларға не жоқ, бұлар ауызашар жасамаса Құдай өкпелей ме екен?!.. Күйдіреді ғой, еріккендер…» дейді…
«Ауызашарға ақша бер» деген баласына, оның «діндар» сыныптастарына күйіп отырған көпбалалы ана…
Ораза… ауызашар… ақша жинау… Оның соңы — анасының баласына сөйлеуі, баласының анасына өкпелеуі… ұрыс-керіс, өкпе-реніш… сонда ол балалардың оразасы қандай ораза, діні қандай дін? Ислам діні емес екені анық… тым болмаса, сол балаларға «ауызашарды кәмелет жасына толған адам өз маңдай терімен тапқан ақшаға жасау керек, садақа деген сондай болады, ата-анаңнан жырып алған ақшаға дастархан жасап бас қосу садақаға жатпайды, ауызашар да емес, жай ғана «бешір» деп айтатын ата-ана болмай тұр…
Сенің ұстаған оразаң, берген садақаң өзің үшін ғана… өзіңе, өзгеге зияны тисе, онда ол, керісінше, жақсы амал болып саналмайды…
Дін деген — тәрбие. Дін деген — мәдениет. Дін деген — форма (сақал, хиджап) атрибут емес, ең алдымен ішкі мән-мағына, мазмұн… Ішкі мазмұның нөл болып, сыртың «діндар» болғанынан зиян көп, пайда жоқ… Құдай ондайларды Құранда «екіжүзділер, мүнәфиқтер» дейді… олардың тозағы дінсіздің тозағынан ауыр болады…
Мектеп оқушылары осы бетімен кетсе, Ауғанстан болатын күн алыс емес…», — деп жазды ол.
