Қазақша өлең: Естеу Нүсіпбеков (Кие де, қасиет те бар бойымда)

Ешкімнен ырысым кем жаралмаған.
Жерім жоқ кем болам деп алаңдаған.
Бақыт пен байлықты да сол деп білдім:
Нан дәмді – тапқан термен тарамдаған.

Аспадым, асып-тассам ерікті едім.
Желбуаз сезімдерге желікпедім.
Иландым кеудемді – әмір, патша тұттым,
Өз дітім болды иманым – көріп келім.

Көп болды қол байлауым – теңдегенім.
Көп болды сенгенімнен сенбегенім.
Кінәлі менен өзге ешкім де емес,
Кем болса өлең және өзгелерім.