Қазақша өлең: Сәбит Дөнентаев (Көңіл мен тіл)
Көңіл мен тіл
Тіл — көңілдің тілмашы,
Көңілдің жоқ сырласы.
Тілмашыңды оң жұмсап,
Теріске, көңілім, бұрмашы.
Айтқанын қып қожаныңның,
Тілім қарап тұрмашы!
Аңғырттанып беталды,
Масқара мені қылмашы,
Тым құқтыртпай тия ұста,
Тілмашыңды, мырзасы.
