VISUAL C программасындағы негізгі функциялар

Кіріспе
1 VISUAL C ++ ортасында программалау
1.1 VISUAL C ++ программалау тілі элементтері
1.2 СС++ программалау тілінде алғашқы программалар құру және олардың орындалуы
1.3 Айнымалылар. Түсініктер
2 VISUAL C ++ программасындағы негізгі функциялар
2.1 Функциялар
2.2 Жай функциялар
2.3 Функция прототипі
2.4 Функцияларға көрсеткіш
Қорытынды
Пайдаланылатын әдебиеттер:

Кіріспе

Қазіргі алгоритмдік тілдер ішінде VISUAL C ++ программалық тілі өте көп ерекшеліктерге ие кең тараған тілдердің бірі есептеледі. Бұл тіл жүйелік программалық жасақ (VISUAL C ++ стемное программирования) мәселелерін (трансляторларды өңдеу, операциялық жүйе , экрандық интерфейс, аспаптық құралдар т.б.) шешуде қолданылатын тиімді универсал алгоритимдік тіл.
VISUAL C ++ тілінің ерекшеліктерінің бірі әр түрлі операциялардан жүйелер аралық, компютерлер аралық программаларды жоғары деңгейде орындай алады.
Бұл тіл жүйелік программалардың жасақшылар (VISUAL C ++ стемное программист) үшін ассемблер тілін ауыстырған тиімді.
VISUAL C ++ тілінің кей бір ерекшеліктеріне тоқталайық.
VISUAL C ++ тілі кейбір төменгі деңгейлік операцияларды (сонымен қатар биттер үстінде операцияларды) іске асырады. Бұл операциялардың кейбіреулері тікелей машина командасының талабына сай келеді.
VISUAL C ++ тілі айнымалы және функциялық көрсеткіш механизмдерін сүеді. Көрсеткіштер кейбір айнымалы немесе функциялардың (1) машина жадысыдағы адрестеріне (сақталған) арналған айнымалы. Бұл программист үшін машина жад адрестерімен тікелей жұмыс істеу мүмкіндіктерін береді.
VISUAL C ++ тілі енгізу — шығару операторлары, жадты динамикалық бөлу процессорды басқару операторларын, операциялық жүйелерге арналған программаларды басқару мүмкіндіктерін береді.
VISUAL C ++ программалау тілі ең алғаш Б.Кернига және Д.Ритчи авторлығында 70 жылдар Bell Laboratories фирмасы жәрдемінде АҚШ — та жасақталды. Бұл тіл сол кезде UNIX операциялық жүйенің пайдаланушылары үшін қолайлы тіл болды.

1. VISUAL C ++ ортасында программалау
1.1 VISUAL C ++ программалау тілі элементтері

Компьютер пайдаланушы жазған программаның конструктив базасын VISUAL C ++ тілі элементтері арқылы түсінеді.
VISUAL C ++ тілі элементі төменгі бөліктерден тұрады.
-алфабит
-константалар
-идентификаторлар
-кілтті сөздер (ключевые слова )
-түсініктер (коментарий)
VISUAL C ++ тілі компиляторы мәтіндік қатарлар тізбегі арқылы VISUAL C ++ тілінде жазған программаларды бастапқы файл ретінде түсінеді. Әр бір қатар жаңа қатар басталысыменен аяқталады және ENTER клавишінің басылуы — қатар аяқталғанын білдіреді.
VISUAL C ++ тілі компиляторы программаларды қатарлар тізбегі арқылы есептейді және лексема деп аталатын VISUAL C ++ мволдық топтар арқылы есептелген қатарларды дамытады. Лексема бұл VISUAL C ++ тілі компиляторлары үшін өз алдына мәнге ие программа мәтінінің бірлігі. ()операция белгісі константалар, идентификаторлар және кілтті сөздер (бұл бөлімде айтылған )лексемаларға мысал болады. Бөлушілер, мысалы, квадраттық жақша ,фигуралық жақша , шеңберлі жақша ( ), бұрышты жақша және үтір де лексемаға мысал бола алады.
Алфабит.
VISUAL C ++ тілі программасы екі VISUAL C ++ мволдар жиынынан пайдаланады: VISUAL C ++ тілі VISUAL C ++ мволдар жиыны()әріптер,цифрлар және пунктуация белгілерінен (VISUAL C ++ тілі компилятор үшін анықталатын мәнге ие) тұрады.VISUAL C ++ тілінің VISUAL C ++ мвол жиынын құрайтын VISUAL C ++ нтакVISUAL C ++ стік VISUAL C ++ мволдар конструкциясы бірлестігі VISUAL C ++ тілі программасын құрайды.
Әріптер және цифрлар.
VISUAL C ++ тілі VISUAL C ++ мволдар жиыны латын алфабиті және араб цифрларынан тұрады.
-Латын бас әріптері А,В,С,D,E,F,G,…
-Латын кіші әріптері a,b,c,d,e,f,g,h,і,…
-10-дық цифрлар 0, 1, 2, 3,…
Әріптер мен цифрлар константа, идентификатор және кілтті сөздер құрастыруда қолданылады.
VISUAL C ++ тілі компиляторы латын бас және кіші әріптерін әр түрлі VISUAL C ++ мвол деп есептейді.

1.2 СС++ программалау тілінде алғашқы программалар құру және олардың орындалуы

Компьютер бүгінгі күнде әр түрлі проблемаларды шешуге қолданылатын қолайлы машина болып есептеледі. Проблемаларды шешуге бағытталған командалар жиынтығы алгоритм деп аталады. Алгоритм проблеманы шешу жолындағы орындалатын амалдар тізбегіне айтылады.
Алгоритм деп абстракт терминдермен баяндалады. Компьютерге түсінікті болу үшін алгоритм компьютер түсінетін тілге аударылу керек. Компьютер түсінетін жалғыз тіл бұл машина тілі. Машина тілінде баяндалған программалар орындалатын (executable) программалар делінеді. Басқа тілдерде жазылған программалар орындалудан алдын машина тіліне аударылуы қажет.
Машина тілі программистер үшін тіке қолдануға өте қиын. Машина тіліне ең жақын тіл бұл — мәліметтер қоры үшін нотация және инструкция аттары менен қамтамасыз ететін ассемблер тілі.
Бұл тіл қолдану үшін ауыр тіл болып есептеледі. Жоғары деңгейлі тілдер мысалы СС++ программалау тілі алгоритімдердің орындалуына қолайлы нотациялармен қамтамасыз етіледі. Бұл програмистерді төмен деңгейлі терминдерді ойлаудан азат етеді және оның орнына алгоритмдерге көңіл бөлуге жәрдем етеді. Жоғарғы деңгейлі тілдерде жазылған программалар компилер (comiler) деп аталатын трансляторлар арқылы ассембер тіліне аударылады. Компилер істеген ассеблер кодтары кейінірек орындалатын программаға айналады.
Төменде С тілінде жазылған қарапайым программа келтірілген.
1. *
* simple.c
* Cіздің алғашқы программаңыз
*
2. #includestdio.h
3. int main()
4. {
5. printf(«Caлем, досым!»);
6. return(0);
7. }

ПрофесVISUAL C ++ онал программистер әрдайым программаны комментарийлермен (түсінік) бастайды (1). Түсінік *-мен басталып, *-мен аяқталады. Бұлардың арасындағыларды компилятор оқымайды. Келесі қатар (2) препроцессор директивалары деп аталынатын компилятор командаларының бір түрі. Біздің жағдайда stdio.h библиотекалық файлында сақталынған программаның кодын директива тұрған орынға қою туралы компилятор нұсқау алады. Һ-кеңейтпесімен сақталынған файлдар атау файлдары деп аталады және онда функция прототиптері, әртүрлі тұрақтылар мен идентификаторлардың VISUAL C ++ паттамалары бар. Мұндай информацияларды жеке файл ретінде сақтапқою әртүрлі программалардың бұл информацияларды пайдалануын жеңілдетеді.
Директивадан соң (3-7) функция блогы берілген. С тілінің барлық программаларында міндетті түрде main() функциясы бар. Программаның орындалуы осы функциядан басталып, return() инструкциясын шақырумен аяқталады. Int кілттік сөзі (main-ң сол жағындағы) main функциясының қайтаратын мәнінің типін білдіреді. Біздің жағдайда бүтін сан. Return инструкциясындағы 0 мәні программаның дұрыс аяқталғандығының белгісі ретінде қабылданады.
Main() функциясының денесі {} фигуралы жақшалары ішінде жазылады. Мұндай фигуралы жақшалар программада инструкциялар блоктарын ерекшелеп көрсету үшін де кеңнен қолданылады. Мысалы, бұл for циклінің не if шартының денесі болуы мүмкін.
Біздің жағдайда main() функциясының денесі return-нан бөлек, бір ғана командадан тұрады (5); printf функциясының прототипі stdio.h файлында берілген.
Енді С++ программалау тілінде қарапайым программа құрайық.

#include iostram.h

int main (void)
{
cout «hello worldn»;
}

1. Бұл қатар программадағы iostream.h файл тақырыбының мазмұнын #include препроцессор директивін өз ішіне алады.
2. Бұл қатар main аталатын функцияны анықтайды. Функция нол болуы мүмкін немесе өте көп параметрлерге ие болуы мүмкін. Параметрлер функция атынан соң жақша ішінде көрсетіледі. Жақша ішіндегі void сөзі main функцияның параметрі жоқ екендігін білдіреді. Функция ретурн типіне ие болуы мүмкін. Бұл әрқашан функциядан алдын жазылуы қажет. Main үшін ретурн типі int (бүтін сандар). Барлық С++ программалары анық бір main функциясы болуы қажет. Программаның орындалуы әрқашан main функциясынан басталады.
3. Бұл фигуралы жақша main функциясы денесінің басталуын білдіреді.
4. Бұл қатардың басталуын білдіреді. Қатар мәндерді жасайтын есептеулер этапына айтылады. Қатардың әрқашан нүктелі үтір жәрдемінде аяқталады. «Hello worldn» сөзін cout шығару ағымына жіберілуіне себепші болады. Сөз (string) бос үтір ішіне жазылатын VISUAL C ++ мвол дар жиынтығынан тұрады. Соңғы сөзn жаңа қатардың басталуын білдіреді. Ағым енгізу немесе шығаруды орындайтын объект есептеледі. сout б л С++ программасында стандарт шығару ағымы. (Стандарт шығару көбінесе компьтердің экранына шығару мағынасын береді.) VISUAL C ++ мволы болса, өзінің сол жағындағы операндтарды шығару ағымына жіберетін шығару операторын білдіреді. Бұл жағдайда Cout «Hello worldn» сөзін компьютер экранына жазылуына себепші болады.
5. Бұл фигуралы жақша main функциясы денесінің аяқталуын білдіреді.
С++ программалау тілінде жинау (compiling) этап номерлерінен тұрады.
1. С++ препроцессоры программа текстіне оқиды және арнайы преп-росессор директиві (мысалы: #include) жәрдемінде инструкцияларды (тапсырмаларды) орындайды. Нәтиже еш бір директивне ие емес программа текстіне өзгереді.
2. Кейін С++ компиляторы оны программа кодына аударады. Компилятор өз (машина немесе ассеблер) кодын өндіретін шын С++компиляторы немесе С кодына аударатын аудармашы болу мүмкін. Кейінгі жағдайда С коды нәтижелері С компиляторы арқылы өз объект кодын істеуге өтеді. Кей кездері нәтиже кітапханаға бағытталған программаларға арап толық орындал-мау да мүмкін. Мысалы бірінші программада операторы ІО кітапханасында жайласқан.
3. Соңында бірлестіруші (linker) оларды кітапхана модулінің объекті мен бірлестіре отырып, объект кодын толтырады. Соңғы нәтиже орындалатын файл (executable file) келеді.
1 таблицада С++ трансляторы мен С++ компиляторын жұмыс (этапы) реті бейнелеген. Практикада барлығы өте тез орындалғандықтан қолданушы оны сезе алмайды.
C++ Program
Excutable
Linker
Object Code
C++ Native Compiler
C++ Program
C Compiler
C Code
С++ Translator
Figure I.I. C++ Compilation

1.3 Айнымалылар. Түсініктер

Айнымалылар бұлар-жадта орналасуы үшін мәліметтерді сақтау және кейінірек қайта алу (шақыру) да қолданылатын VISUAL C ++ мволдық аттар. Айнымалылар программаның ішіндегі көптеген есептелулерге қолданылатын мәлімет мәнін белгілеуде пайдаланылады. Барлық айнымалылар екі қажетті атрибуттарға бөлінеді.
1. Типтер — анықталған айнымалыларға негізделген. Мысалы (integer; real; character). С++ айнымалылары бір рет типі анықталған соң кейін өзгермейді.
2. Мәндер — бұл айнымалыларға жаңа мән беруге болады. Бұлардың өзгеру түрі олардың типіне байланысты. Мысалы, integer айнымалысы тек бүтін сандар үшін қолданылады.
Мысалы: айнымалыларға тиісті программа құрамыз.
1. include iostream . h
2. int main (void)
3. {
4. int workdays;
5. float workhours, payrate, weeklypay;
6 workdays =5
7 workhours = 7.5;
8 patrate = 38.55;
9 weeklypay = workdays * workhours *payrate;
10 cout «weeklypay =»;
11 cout weeklypay ;
12 cout `n’;
13 }

Түсінік:
4 — Бұл қатар апта ішіндегі жұмыс күнін білдіретін workdays деп аталған int (intejer) айнымалыны VISUAL C ++ паттайды.
5 — Бұл қатар жұмыс сағатын, сағаттық төлем ақы және апталық төлемді білдіретін үш нақты (float) workhours, payrate, weeklypay айнымалыны VISUAL C ++ паттайды. Бұл қатарда бейнеленгендей бір типті айнымалылар үтір арқылы ажыратылып жазылады.
6 — Бұл жерде workdays айнымалысына 5-ті меншіктейді. Программа бұдан кейінгі кездескен workdays айнымалысының мәнін 5 саны деп түсінеді.
7 — workhours айнымалысына 7.5 санын меншіктейді.
8 — payrate айнымалысына 38.55 санын меншіктейді.
9 — Бұл қатар апталық төлемді workdays, workhours және payrate айнымалыларының көбейтіндісін есептейді және нәтижені weeklypay айнымалысына меншіктейді.
10 — 12 Бұл қатарлар «weeklypay = » cөзін , weeklypay және жаңа қатар басталғанын білдіретін үш мәнді экранға шығарады.
Егер программаны іске түсірсек нәтиже weeklypay =1445.625 көрінісінде шығады.
Айнымалыларды VISUAL C ++ паттағанда оның мәні бірінші мәнді енгізбегенше анықталмаған болады. Мысалы, weeklypay айнымалысы мәні (бірақ компьютер жадында оған арнайы ұяшық ажыратылып қойылады) 9-қатар орындалмағанша анықталмаған болады. Айнымалыға енгізілген бірінші мәні сол айнымалының бастапқы мәні делінеді. Программалар құруда айнымалыға бастапқы мән енгізу міндетті түрде қажет. Айнымалыны VISUAL C ++ паттаған уақытта оған бастапқы мәнін меншіктеп қоюға да болады. Төмендегі 3- программа 2- программаның өнделген түрі.
1 # include iostream.h
2 int main (void )
3 {
4 int workdays =5;
5 float workhours =7.5 ;
6 float payrate =38.55;
7 float weeklypay = workdays *workhours * payrate;
8 cout «weeklypay =» ;
9 coat weeklypay;
10 cout `n’;
11 }
Түсініктер программалар бөліктерін түсіндіретін арнайы түсіндірме мәтініне айтылады. Компилятор түсініктерді программаны орындауда оқымайды, бұл тек программаны оқитын оқушыға (адамға) ғана арналған. С++ программасында түсіктерді екі түрлі көріністе енгізе алады.
1 VISUAL C ++ мволынан кейінгі мәтіндерді (бұл жағдайда қатар аяқталғанға дейінгі түсініктерді)
2. *және * VISUAL C ++ мволдары аралығына түсініктер көрінісінде.
Мысалы
1 #includeiostream.h
2 * бұл программа жұмысшының төленетін жұмыс ақы және жұмыс істеген уақытына негізделіп, апталық төлемін есептейді. *
3
4 int main (void)
5 }
6 int workDays = 5 ; аптадағы жұмыс күні саны
7 float workHours =7.5; бір күндегі жұмыс сағаты
8 float payRate = 33.50; сағаттық төлем ақы
9 float weeklyPay; апталық ақы
10 weeklyPay = workDays* workHours* payRate;
11 cout»Weekly Pay =» Weekly Pay’n’;
12 }

Түсініктер негізі оңай тілде қысқа және анық жазылған жөн. Себебі, көп көлемді мәтіндер керекті аргументтер мен мәндерді іздеуді қиындастырады.
Бүтін сандар
Бүтін сандар С++программасында short, int және long типтері арқылы анықталады. Бір бірінен басты айырмашылығы int типі short типі не қарағанда көп қоданылады және кемінде сонымен қатар жадта көлем иелейді және long int ке қарағанда көп қоданылады және жадта одан көп көлем иелейді. Мысал үшін, жадта short 2 байт, int 2 байт және long 4 байт орын алады.
short age = 20;
int salary = 65000;
long price = 4500000;
Кей кездері программа құрғанда бүтін айнымалылардың таңбаларын енгізу қажеттілігі туады. Бүтін сандарды таңбасыз белгілемекші болсақ, unsigned қызметші сөзінен пайдаланамыз. Таңбалы бүтін сандар үшін signed қызметші сөзі жәрдемінде жазуымыз мүмкін, бірақ көп қолданылмайды.
unsigned short age = 20;
unsigned int salary = 65000;
unsigned long price = 4500000;
Литерал бүтін сандар әрқашан int типті айнымалы түсініледі. Егер бүтін сан соңына l немесе L жұрнаңы қолданылса, онда бұл бүтін санды long типті айнымалы саны ұғынады. Литерал бүтін санды U немесе u жұрнағы жәрдемінде таңбасыз бүтін сандарға да айналдырса болады. Мысалы:
1984L 1984l 1984U 1984u 1984LU 1984 ul
Литерал бүтін сандарды ондық, сегіздік, оналтылық санақ жүйесіндегі бүтін сандар көрінісінде бейнелесек те болады. Ондық санау жүйесі біз күнделікті қолданылып жүрген санау жүйесі. Бүтін сан алдына 0 қойылып, сегіздік санақ жүйеге бейнеленеді, оналтылық жүйеге өтуде алдыңғы екі санда 0х немесе 0Х қолданылады. Мысалы:
92 decimal
0134 equivalent octal
0x5C equivalent hexadecimal
Сегіздік санау жүйесінде 8 негізінде, ал сандар 0-7 цифралар жәрдемінде жазылады. оналтылық санау жүйесінде 16 саны негізінде, қолданылатын цифралар 0-9 және 10-15 цифралар орнына рет тәртібінде А-F әріптері қолданылады. Сегіздік және он алтылық санау жүйесі төмендегіші есептеледі.
0134 = 1 x 82 + 3 x 81 + 4 x 80 = 64 + 24 + 4 = 92
0x5C = 5 x 161 + 12 x 160 = 80 + 12 = 92

Нақты сандар
Нақты сандар float және double типтері жәрдемінде анықтауымыз мүмкін. Соңғысы жадта көп көлем иелейді және нақты сандарды бейнелегенде қолайлы. Мысалы жадта float типті нақты сан 4 байт көлем иелесе, double 8 байт көлем иелейді. Мысалы:
float interestRate = 0.06;
double pi = 3.141592654;
Литерал нақты сандар (мысалы 0.06) double типті нақты сан түсініледі. Егер нақты сан соңына f немесе F жұрнағы жалғанса, нақты сан float типті нақты санға айналады, егер l немесе L жұрнағы қолданылатын болса, онда нақты сан long float типті нақты санға айналады. Екінші типті нақты санның қолданылуы С++ программалау тілінде ыңғайлы болуы үшін double типті нақты санға қарағанда жадта көп көлем иелейді. Мысалы:
0.06F 0.06f 3.141592654L 3.1415926 54l
Ондық санау жүйесіне қосымша ретінде литерал нақты сандарды экпонентал көріністе жазумыз мүмкін. Мысалы 0.002164 саны эскпонентал көріністе 2.164E-3 немесе 2.164e-3 жазылады, E ( немесе е) — экпонентал екендігін білдіреді. Экспонентал төмендегідей нақты санға тең: 2.164E-3 = 2.164 х 10-3
VISUAL C ++ мволдар
VISUAL C ++ мволды айнымалылар char типіне кіреді. VISUAL C ++ мволды айнымалылар сол айнымалы кодына тең бір байт көлем иелейді. Кодтар бұл VISUAL C ++ мволды кодтар жүйесіне тиісті номерлі мәндер. Көп жағдайда қолданылатын жүйе бұл ASCII (American Standard Code for Information Interchange) мысалы А VISUAL C ++ мволы ASCII кодта 65 кодына, а VISUAL C ++ мволы ASCII кодта 97 кодына тең 4.
char ch = ‘A’;
бүтін айнымалылар VISUAL C ++ яқты, VISUAL C ++ мволды айнымалылар таңбалы немесе таңбасызға бөлінеді. Көп жағдайда char белгісі singed char білдіреді. Кей жүйелерде unsigned char білдіреді. Таңбалы VISUAL C ++ мволды айнымалылар (singed char) — 128 бен 127 аралығындағы цифра мәндерін қамтиды. Таңбасыз VISUAL C ++ мволды айнымалылар (unsigned char) 0 мен 225 аралығындағы цифралы мәндерімен сәйкес келеді.
Литерал VISUAL C ++ мволдар деп екі жоғары үтір ( ) аралығына жазылатын VISUAL C ++ мволдарға айтылады ( `A’ ). Баспаға шықпайтын VISUAL C ++ мволдар () кейін жазылады. мысалы:
‘n’ жаңа қатар
‘r’ арқаға қайту
‘t’ горизонтал табулация
‘v’ вертикал табулация
‘b’ өшіру
‘f’

Литерал VISUAL C ++ мволдар цифралы код мәнін де шығарады. Мысалы: (ASCII негізделген)
’12’ жаңа қатар (ондық коды = 10)
’11’ горизонтал табулация (ондық коды = 9)
‘101’ ‘A’ (ондық коды = 65)
‘’ null (ондық коды = 0)

2 VISUAL C ++ программасындағы негізгі функциялар
2.1 Функциялар
Функциялар есептеу жүйелерінде пакеттеуде қолайлы жол болғаны үшін көп қолданылуы талап етеді. Функциялар анықтамалары екі бөлімнен тұрады: интерфейс және денесі. Функция интерфейсі (функция прототипі) функцияның қалай орындалуына арналған. Ол үш бөлімнен тұрады:
Функция аты: бұл жай бірлік идентификатор.
Функция параметрі: бұл функциядан және функцияға мәндердің өтуі үшін қолданылатын идентификатор типі.
Функция қайту (ретурн) типі: бұл функция ретурн мәнін анықтайтын тип.
Функция денесі функцияны қосатын есептеу басқыштарынан тұрады.
Функцияны қолдану оны «шақыруды» білдіреді. Функцияны шақыру оның атын фигуралы жақша ішінде бос «( )» немесе үтірлер жәрдемінде ажратылған аргументтер жазылатын амалдан пайдаланып жазуылуын құрайды. Аргументтер саны функцияның параметрлерімен сәйкес келеді. әрбір аргумент типі функция интерфейсі ішіндегі лайықты параметр типіне сәйкес келуі тиіс.
Функцияны шақыруы орындалғанда, бірінші аргумент орындалады, соң оның жауаптағы мәні лайықты параметрмен көрсетіледі. Соң, функция денесі орындалады. Ең соңында, егер болса, функция ретурн мәні шақырушыға өтеді.

2.2 Жай функциялар
Төмендегі мысал жай функциядан пайдаланып, берілген бірінші бүтін санды екінші оң бүтін санды дәрежесіне асыратын программа.

1
2
3

4
5
6
7
int Power (int base, unsigned int exponent)
{
int result = 1;

for (int i = 0; i exponent; ++i)
result *= base;
return result;
}

Түсінік:
1. Бұл қатар функция интерфейсін анықтайды. Бұл функцияның ретурн типімен басталады (бұл жағдайда int). Соң функция аты, параметрлерінен алдын жазылады. Power екі параметрден (base және exponent) тұрады, олардың типтері сейкесінше int және unsigned int. Көргеніңіздей, параметрлердің жазылу VISUAL C ++ нтакVISUAL C ++ сі айнымалылардың жазылу VISUAL C ++ нтакVISUAL C ++ сіне ұқсас. Бірақ, бір типке ие параметрлерді үтір жәрдемінде жазу мүмкін емес.
Мысалы: int Power (int base, exponent) қате
2. Бұл функция денесінің басталуын білдіреді.
1. Бұл локал айнымалы анықтама қатары.
4-5. Бұл қатар base — ді дәрежеге алады және result — қа сақтайды.
6. Бұл қатар функцияның қайту мәні VISUAL C ++ яқты, result-қа қайтады.
7. Бұл қатар функция денесінің аяқталғанын білдіреді.
Кейінгі программада функцияны қалайша шақыру жолы берілген. Мұның қолайлылығы берілген екі аргумент 2 және 8 кезекінше base және exponent параметріне сәйкес келеді. Соң функция … жалғасы