Өлең: Ілияс Жансүгіров (Көңілдің жүгірісі) » ZHARAR

Я мақтамай, боқтамай,
Бәрін дос деп бекер жүр.
Жағын керіп оқтамай,
Алаңдықпен шекті өмір.

Кейде жалын, кейде шоқ,
Кейде ынтық, кейде жоқ.
Кейде жаяу, кейде атты,
Кейде баяу, кейде отты.

Кейде қайғы, кейде шат,
Кейде тұнық, кейде ылай.
Кейде қорқақ, кейде өжет,
Кейде тірі, кейде өлі.

Көңіл бүйтті тағдырсыз,
Тексере алмай бас қатты.
Өмір отты маздырсыз,
Көксей алмай жас ақты.

Қолды қағып тағдыр тұр,
Көңілге пәлен демейді.
Сорды бағып дағды құл
Маңайдан әлі кетпейді.

Көңіл, сенен тілегім –
Талапты ерттеп, қолды мін;
Үмітім мен жүрегім
Тартпасын сордың қорлығын!