Моноқалалардың болашағы бар ма?
Халқы көшіп жатыр
Жуырда Парламент Мәжілісінің депутаттары Кәрібай Мұсырман мен Нұртай Сабильянов Үкімет басшысына депутаттық сауал жолдап, еліміздегі моноқалалардың жағдайын жіпке тізген болатын. Аталған сауалда 2017 жылы Ұлттық экономика министрлігі «Экономикалық зерттеулер институты» АҚ-тен бірлесіп зерттеу жүргізгені, оның қорытындысы бойынша еліміздегі 41 шағын қаланың 12-сі халық саны бойынша қала мәртебесіне сәйкес келмейтіндігі айтылды. Қала мәртебесіне ие болу үшін елді мекендегі халық саны 10 мыңнан кем болмауы шарт. Осыған орай «Экономикалық зерттеулер институты» моноқалалардың мәртебесін анықтауға қатысты мәселені шешу үшін бірқатар ұсыныс әзірлепті.
«Ақтөбе облысындағы небәрі 1963 тұрғыны бар Жем және 2425 тұрғыны бар Темір қалаларының даму әлеуеті төмен, депрессивті шағын қалалар болып саналады. Бұл қалаларды болашақта сақтап қалу жоспарда жоқ. Осыған байланысты олардың қала мәртебесін сақтап қалудың ешбір мәні жоқ. Ұлттық экономика министрлігі мен мүдделі мемлекеттік органдар бұл қалаларды ауыл етіп өзгерту туралы келісілген шешім қабылдауы қажет. Жүргізілген зерттеу бойынша, халық саны 10 мыңға жетпейтін шағын қалалардың – шын мәніндегі ірі ауылдардың негізін ұстап тұратын кәсіпорын жоқ. Сондықтан да олар экономикасының құрылымы мен тұрғындарының жұмыспен қамтылуы бойынша да қала атауына сәйкес келмейді. Индустриялық келешегі жоқ шағын қалаларды ауылдарға айналдыру және аграрлық салаға, соның ішінде ауыл шаруашылығы өнімдерін өңдеуге мамандандыру арқылы олардың әлеуметтік-экономикалық дамуына серпін беруді қарастырған жөн. «Әкімшілік-аумақтық құрылыс туралы» заңға облыстық және аудандық маңыздағы қалаларды құру және тарату тетіктері туралы толықтырулар енгізу керек. Тиісті облыстар мен аудандардың әкімдіктері атына заты сай келмейтін қалалардың мәртебесін өзгерту мәселесін жергілікті жұртшылықпен бірлесе қарастырып, жан-жақты ойластырылған шешімдер қабылдағаны жөн. Бұл ретте әрбір жағдайда экономикалық, әлеуметтік, тарихи, этностық және басқа факторлар мұқият ескерілгені дұрыс. Ең бастысы, қала мәртебесінің ауылға өзгертілуі теріс экономикалық және әлеуметтік салдарға соқтырмауы тиіс», делінген осы ұсыныста.
Еліміздегі моноқалаларды қазіргі мәртебесінен айырудың әлеуметтік-экономикалық салдары қандай болады деген сұрақтың туатыны заңдылық. Шағын қалалардағы халық санының кемуіне қандай факторлар әсер етіп отырғаны жайында Тұңғыш Президент Қоры жанындағы Әлемдік экономика және саясат институтының сарапшысы Серік Бейсембаев мырзадан сұраған едік.
– Монақаладағы негізгі жұмыс беруші ірі кәсіпорындар кен орындарының таусылуына байланысты тоқырау жағдайында тұр немесе өз қызметін айтарлықтай қысқартқан. Бұл өз кезегінде жергілікті халықтың тұрмысына және жергілікті инфрақұрылымға тікелей әсер етеді. Жұмыс тапшы болуына байланысты тұрғындар, әсіресе жастар облыс орталығына немесе ірі мегаполистерге кетуге тырысады. Осылайша, әлеуметтік-экономикалық ахуалдың нашарлауына байланысты халық моноқалалардан көшіп кетіп жатыр, алдағы жылдары бұл үрдіс жалғаса береді. Ал шағын қалаларды ауылдық деңгейге түсіру еліміздің аумақтық-кеңістік дамуының 2020 жылға дейінгі болжамды схемасын тиімді жүзеге асыруға мүмкіндік береді. Бұл схема бойынша әр елді мекеннің даму әлеуетін анықтау және соған сәйкес мемлекеттік қолдау шараларын қарастыру жоспарланған. Егер бұрын қала есептеліп келген елді мекендер ауылдық статус алатын болса, соған сәйкес оның экономикалық даму бағыты қарастырылады және мемлекеттік бағдарламалармен қамту ойластырылады, – деді Серік Бейсембаев.
13 қаланың мәртебесі қайта қаралады
Айта кетерлігі, индустриялық келешегі жоқ шағын қалаларды ауылдарға айналдыру арқылы аграрлық саланың жаңа тынысын ашып, оның ішінде ауыл шаруашылығы өнімдерін өндіруге мамандандыру жоспарланып отыр. Сарапшының айтуынша, ірі кәсіпорыны жабылған шағын қала үшін ауыл шаруашылығын дамыту ең тиімді басымдық болмақ.
− Осыған қатысты Арқалықты мысалға келтіруге болады. Қазір 40 мыңнан астам адам тұратын бұл қаладағы кен өндіруші мекемеде бар-жоғы 2 мыңға жуық адам жұмыс істейді. Тұрғындарының мал өсіруге маманданып жатқаны байқалады. Бұрынғыдай бір мекемеге қарап отыру жоқ. Соңғы бірнеше жыл ішінде халық санының артуы қала тұрғындарының жаңа экономикалық жағдайға бейімделгенін көрсетеді, – дейді сарапшы.
Сан түйіні шешілмеген моноқалалардағы маңызды мәселенің бірі – маман тапшылығы. Қазір әкімшілік орталықтары шағын және моноқалалар болып отырған аудандарды медицина кадрларымен қамтамасыз етуде елеулі проблема туындап отыр. Мәселен, Ақмола облысындағы 8 шағын қалада 143 дәрігер жетіспейді. Сонымен қатар шағын қалаларды мұғалімдермен, мәдениет қызметкерлерімен қамтамасыз етуде кемшілік көп. С.Бейсембаевтың айтуынша, маман тапшылығын болдырмау үшін шағын елді мекендерде жұмыс істейтін жандарға қосымша төлемдер қарастыру қажет. Әсіресе оқу бітіріп келетін жастарға. Сонымен қатар үй алу және жер беру жағынан жеңілдіктер ұсыну да мамандардың шағын қалаларға тартылуына мүмкіндік ашады. Бұл жұмысты ұйымдастыруды жергілікті облыс және қала әкімдіктері ойластырған жөн.
Биыл «Экономикалық зерттеулер институты» зерттеу жүргізіп, соның негізінде 13 қаланың мәртебесін қайта қарау, оның ішінде моноқала саналатын Шығыс Қазақстан облысындағы Серебрянскіге ауылдық елді мекен мәртебесін беру туралы ұсыныс дайындаған-ды. Бұл ұсыныс Үкіметке жолданған. Үкімет зерттеу қорытындысын басшылыққа алып, елді мекендердің мәртебесін өзгерту бойынша жергілікті атқарушы органдарға 2018 жылдың соңына дейін әрбір нақты жағдайда (экономикалық, әлеуметтік, демографиялық және т.б.) жан-жақты талдау жүргізуді тапсырды. Бұл елді мекеннің мәртебесін өзгертпес бұрын, ең алдымен реттелетін салық және бюджет, заңнама, аумақтарды қолдау мен дамытудың мемлекеттік бағдарламаларына қатысу шарттары, кәсіпкерлік, сондай-ақ халықтың әлеуметтік көңіл күйі негізге алынады.
Моноқала мәртебесінен айырылатын шаһарлардың санатында Степняк, Державин, Ерейментау, Жем, Темір, Шар, Қарқаралы, Қазалы, Форт-Шевченко, Булаев, Сергеев және Мамлют қалалары бар. Алайда Ақмола, Ақтөбе, Шығыс Қазақстан, Қарағанды, Қызылорда, Маңғыстау және Солтүстік Қазақстан облыстарының әкімдіктері Степняк, Державин, Ерейментау, Жем, Темір, Шар, Қарқаралы, Қазалы, Форт-Шевченко және Мамлют қалаларына араша түсіп, олардың қала мәртебесін сақтауды, аудандық деңгейдегі экономикалық өсу нүктелері ретінде дамытуды ұсынды. Тек Солтүстік Қазақстан облысының әкімдігі Булаев және Сергеев қалаларының мәртебесін ауылдық мәртебеге өзгерту туралы мәселені қолдап отыр.
Еркежан АЙТҚАЗЫ,
«Егемен Қазақстан»