Бүгін саяси қуғын — сүргін құрбандарын еске алу күні

Бүгін саяси қуғын — сүргін құрбандарын еске алу күні. Олардың бәрі біреулерді атып, бірін жер аударып, бірін аштыққа душар еткен бір жүйенің құрбандары.
Кеше Қ. Тоқаев саяси қуғын — сүргін құрбандарын ақтау үшін мемлекеттік комиссия құруды ұсынды. Бірақ бұл жеткіліксіз. Біздің үкімет 1930 — ші жылдардағы қазақ даласындағы жаппай ашаршылықты геноцид деп тану туралы мәселені тағы көтеруге батылы жетпеді.
Геноцид қылмысының алдын алу және жазалау туралы 1948 жылғы конвенция сонымен бірге геноцидті «… әр түрлі жағдайларға байланысты өлімді болдырмайтын іс — шараларды қасақана орындау (адамдар тобының негізгі тіршілік көзі болып табылатын қызмет түрлерімен айналысуға тыйым салу…») деп санайды.
«Шағын Октябрь» ұранымен, «толық ұжымдастыру негізінде қоныс аудару» ұранымен, орталықтың көмегімен ұжымдастырудың, көшпелі мал шаруашылығының колхоздарға күштеп берілуінің және астықтың тапсырылуын талап ете отырып, далада ашаршылықтың өршуі үшін барлық жағдайлар жасалды. Осының нәтижесінде қазақтар күнкөрістің негізгі көзі болып табылатын қызмет түрлерімен айналысу мүмкіндігінен айырылды.
«Геноцид» және геноцид туралы конвенцияның авторы Рафаэль Лемкин бұл қорқынышты құбылысты мәдени қырып — жою деп түсінді, бұл репрессия кезіндегі қазақ зиялыларының жойылуы, ашаршылық кезінде қазақтың көшпелі мәдениеті мен салт — дәстүрінің көптеген тасымалдаушыларының физикалық өлімі болды, бұл терең із қалдырды. қазақтардың ұлттық санасы.
Сондықтан, сот төрелігін қалпына келтіру үшін президент өзінен бұрын жасамаған нәрсені істеуі керек.
Біріншіден, ашаршылықты геноцид деп мойындау.
Екіншіден, мемлекеттік деңгейде, тарихшылардың қатысуымен, ашаршылық құрбандарының ұлттық деректер базасын құру бойынша жұмыстар басталады. Қазақстанда қайтыс болған ата — бабаларды еске алатын көптеген отбасылар бар. Осының бәрін біз олардың қамқоршылары тірі кезінде бірге жинауымыз керек.
Үшіншіден, Саяси қуғын — сүргін және ашаршылық құрбандарын еске алу күні жыл сайын миллиондаған қайтыс болған адамдарды еске алу үшін бүкіл ел бойынша бір минуттық үнсіздік жариялау керек. Бұл тыныштық сәт ондаған жылдар бойы ұмытып кету үшін жасай алатын жұмысымыздың аз ғана бөлігі.

Керімсал Жұбатқанов, Қазақ — Орыс халықаралық университетінің доценті, тарих ғылымдарының кандидаты