Қазақша өлең: Серікбай Маханов (ӨЛЕҢ ШАБЫТПЫСЫҢ)
Қияннан қиял толқып шартарапқа ,
Өлең боп қонып жатыр ақ параққа .
Маңырап көгендегі қөзылардай
Арманым жетелейді жыр бұлаққа .
Өлең боп қонып жатыр ақ параққа .
Маңырап көгендегі қөзылардай
Арманым жетелейді жыр бұлаққа .
Шабытым шарпығанда аспаныма ,
Ұнамас әлде бәлкім дұшпаныма ?
Сын айтқын жасырмағын шын сөзіңді
Сонда мен риза болам достарыма .
Жазайын қызықтырып алтын өлең ,
Өмірдің жанып тұрған шамын көрем .
Лайланып мөлдір суым бозғылданса
Пәс түспе көңілімнен жарқын бейнем .
Сен үшін жазықтымын армандарым ,
Ақын боп неге тудым жаралғаным .
Жеткізіп бере алмасам ойларымды
Сырлы сөз жазалай бер махаббатым .
Зымырап өтер уақыт асықтанып ,
Жыр құрап отырғанда ғашық болып .
Өрт алды дауыл соқты шабыттардан
Нәр сұрап жүрегімнен анықталып .
Көремін сағыныштың бақыт құсын ,
Өмірдің аялаған уақыт күшін .
Әуре ғып ұшып жүрсің өлең шабыт
Құшаққа қомақталып дұрыс түсін ?