Қазақша өлең: Қалқаман Сарин (Ақын)

Бар үнімен,
Табиғаттың тілдесіп тамырымен,
Қара өлеңмен кәдімгі қаны – күрең.
Жұлдыздарға түнімен хат жазады ол,
Ақ Айдың жарығымен.

Қап-қара түн.
Тылсым түннен тағатын тапқан ақын.
Қиял тербеп кетеді аспанға ұшып,
Айдың нұры аймалап ақ қанатын.

Жанды көзі,
Ақынның аспанға ұқсас бар мінезі.
Биіктікті, сүйеді ол кеңістікті,
Жұлдыздармен жарасып жалғыз өзі.

Арпалысып алапат алып күшпен,
Әуел баста-ақ ақындар жұлдыз болып,
Жанарынан жалғанның ағып түскен.
Иә, солай Ақын ем,
анық Күшті ем!