Қазақша өлең: Махамбет Өтемісұлы (Жалғыздық + видео)

Бұл дүниенің жүзінде
Айдан көркем нәрсе жоқ —
Түнде бар да күндіз жоқ.
Күннен көркем нәрсе жоқ —
Күндіз бар да түнде жоқ.
Мұсылманшылық кімде жоқ?
Тілде бар да дінде жоқ.
Көшпелі дәулет кімде жоқ?
Бірде бар да бірде жоқ.
Азамат ерлер кімде жоқ?
Еріскен күні қолда жоқ.
Заманым менің тар болды —
Тура әділдік биде жоқ.
Бәрін айт та бірін айт —
Қаумалаған қарындас
Қазақта бар да менде жоқ.
Менің атым — Махамбет
Менің атым — Махамбет,
Жасқұстағы Жәңгір хан
Ісінен болдым құса-дерт.
Атасы өткен Айшуақ —
Соның көзі көрді ғой:
Менің атам Өтеміс
Елдің қамын жеді ғой.
Біз бір енеден бір едік,
Бір енеден екі едік —
Екеуіміз жүргенде,
Бір-бірімізге ес едік.
Бір енеден үш едік —
Үшеуіміз жүргенде,
Толып жатқан күш едік.
Бір енеден бес едік —
Бесеуіміз жүргенде,
Алашқа болман деуші едік.
Өтемістен туған он едік —
Онымыз атқа мінгенде,
Жер қайысқан қол едік!
Біз ер едік, ер едік,
Ен Нарында жүргенде
Талма талтүс шағында
Тай жеген тарлан бөрі едік…
Біздің жайды сұрасаң,
Ерте көшіп, кеш қонған
Санаулы сәнді орданың бірі едік!