Қазақша өлең: Фариза Оңғарсынова (Көрінбей кетсең, сені мен)

Көрінбей кетсең, сені мен
көруге тіпті құштармын.
Жаныма жақын келіп ең —
келмеді бірақ тіс жарғым.
Жүрегім талай алқынды-ақ,
бір саған арнап мұң-әнін.
Жиында жұртқа жарқылдап,
көзге ілмей сені тұрамын.
Құдыққа барсам, қарадым
ат суаруға келгей деп.
Түңілтіп кетіп қаламын,
түсімнен жылу бермей көп.
Жанымда арман, мақсат көп
екеуіміз ғана ұғысар.
Сонда да саған асқақ боп
көрінуге мен тырысам.
Қыздардан өрлік қалған ба —
құлай сүйсе де шектелген:
сен алғаш сүйіп алғанда,
ашуланған боп кеткем мен…