Қазақша мақал — мәтел: Замана

Дүние — үлкен көл,
Замана – соққан жел.

Заман – ұзақ сұрыпталған дәуір.

Замана айнасы — замандас.

Заманына қарай адамы.

Заманына қарай заңы,
Тоғайына қарай аңы.

Замана өзгерсе, заңы да өзгереді.

Замана зұлымдықты көтермейді.

Заманына жақсаң, адамына жағасың.

Заманы бірдің зары бір.

Заманадан қорлық көрсең,
Зұлымды аға дерсің.

Ақырзаман боларда әулие көбейеді.

Заман ауғанда иттер қара қасқа болады.

Замана зордікі.

Заманы бірдің амалы бір.

Заманды жаратылыс билейді.

Әр заманда бір сұрқылтай.

Шежіреден заман озбас,
Озса да түбі тозбас.

Арғымақ мінген байлардың
Тайға мұқтаж күні бар.
Май шайнаған билердің
Нанға мұқтаж күні бар.
Елден безген залымның
Елге мұқтаж күні бар.

Атың тайғақ болса,
Ақтекенің мүйізімен тағала.
Заманың тайғақ болса,
Бір жақсыны панала.

Адам баласын заман өсіреді.

Заманды себеп билейді.

Ақыл ғаріп емес пе,
Байды өтірік мақтаса.
Заман ғаріп емес пе,
Әділдіктен аттаса.

Мына заман қай заман,
Қаскүнемге жай заман.
Араздық пен өсекке
Өлшеуі жоқ бай заман.

Заманың түлкі болса, бүркіт боп шал.

Дүние кезек.

Жасы бір құрдас емес,
Заманы бір құрдас.

Тауына қарай түлкісі,
Заманына қарай күлкісі.

Заманың қалай болса,
Бөркіңді солай ки.

Түрлі-түрлі заман бар, заманға қарай амал бар.

Адам қайғысы — заман қайғысы.

Адамды заман билейді.

Әр адам — өз заманының баласы.

Әр заманда бір көреген.

Ғасырына қарай асылы.

Қой үстіне бозторғай жұмыртқалар.

Заманың түлкі болса, тазы боп шал.

Еңбек — адамның көркі,
Адам — заманның көркі.

Дүние екі жалпақ, түбі терең.

Әр заманның үлгісі өзіне қымбат.