Өлең: Мұқағали Мақатаев (Жанарым) » ZHARAR

Түспесін десең, егер сезімге кір,
Жанарым, менің ылғи кезімде жүрі
Жамандық көрсең менің қабағымнан,
Жас болып төгіліп кет жанарымнан.
Шұғыла боп содан соң ашыл-дағы,
Бұлтымды таста серпіп басымдағы.
Дамылсыз кірпігімді қаққанымда,
Ойымның ойнақтап жүр шатқалында.
Жүрегім бол деп, сені зорламайын,
Мәңгілік тұтқында ұстап қорламайын.
Қарашығым бол-дағы дамылдағын,
Қашанда жанарымнан табыл, жаным.
Жанарым, жанарымнан кетпе менің,
Сезімім сенсіз менің текке өледі…
Түспесін десең, егер сезімге кір,
Жанарым, менің ылғи көзімде жүр!