Өлең: Әліпов Айтбек Рымбекұлы (Сұлулығын табиғаттың сезесің бе?)

Әсемдігін табиғаттың сезбеппін,
Сезсем дағы оң бағалай білмеппін.
Зымыраған күндерімен ілесем деп,
Қадірін де сұлулықтың білмеппін.
Күздің қара суығын елестетіп,
Қоңыр күздің сұлулығын сезбеппін.
Жапырақтың сарғайғанын сезсем де,
Сұлулықтың кереметін сезбеппін.
Қыстың қаһар аязын елестетіп,
Жауған қардың әсемдігін сезбеппін.
Боранның да ұйытқығанын сезсем де,
Әсем сазды құдіретін білмеппін.
Сен үйреттін сұлулықты, сезімді,
Ғашық бола білуді.
Жүрегіңе біліне ме, тыңдашы,
Сені аңсаған жүректі.
Бүгін міне самал желдің желісінен оянам.
Сен аялап келді екен деп жаныма.
Жапырақтың сылдырынан оянам,
Сенің сылдыр күлкін бе деп бұл сәтте.
Сен үйреттін сұлулықты, сезімді,
Ғашық бола білуді.
Жүрегіңе біліне ме, тыңдашы,
Сені аңсаған жүректі.