Дін әлеуметтануы слайд,презентация — Әлеуметтану

Дін әлеуметтануы слайд,презентация

Дін әлеуметтануын қалаушылардың бірі,  осы салада жазған еңбектері: «Діндік өмірдің элементар формалары». Аустралиядағы тотемдік  жүйесі» (1912)
 Өзінің еңбетерінде ол діннің функционалдық анализін құрастырдыю Дюркгейм кез-келгн әлемдік  діннің құрамында қарапайым діннің құрамында болмайтын нәрселер жоқ.
Діннің нақ өзі оған сенуде емес, адамдардың қасиетті және бұқара болып бөлінуінде деп айтқан.
Д дінді әлеуметтік статуспен және билікпен байланыстырмайды. Ол оның табиғатпен
 байланысын және қоғамдық біртұтас институт ретінде қарастырады.
В  Дюркгеймге қарағанда дінді өте үлкен әлемдік масштабта қарастырды. Ол индуизма, буддизм, даосизм және бастапқы иудаизм діндерін зерттеген. 
Ол «Протестантская этика и дух капитализма« деген еңбегінде христиан дінінің шығыс тарихына тигізген әсері туралы көп жазған.
Вебердің  айтуы бойынша дін шығыс жерлерінде мемлекеттің капитализмін дамытуға  кері әсерін тигізеді.

Маркс дінді әлеуметтік феномен ретінде қарастырды.
М дінді адамдардың қажеттіліктерін қанағаттандыратын әлеуметтік фактор деп айтқан.
Секуляризация- адамдардың санасындағы және қоғам өміріндегі діннің рөлінің төмендеу процессі.
Мысалы, антикалық кезеңде философия рационалды критиктер адамдардың өздік болуына шақырып: ол өзі жете алатын затты құдайдан сұрамау керек деп айтқан.
Қазіргі кезде Секуляризация – діннің қоғам өмірінің барлық сфераларына, санасына, іс-әрекетіне, адамдардың өмір сүру стиліне әсерінің төмендеуі.
Мұның салдары діннің жоғалуына әкеледі.
Қазір қоғамды қиын мәселелерін шешу үшін құдайға жалбарыну керектігін түсіндіру қиындап келеді
Сакрализация- (Құдайға арналған, құдіретті) 
Белгілі бір объектке (затқа, құбылысқа, жануарға, адамға) қасиетті мазмұн беру. Сакрализация ұғымы дүниені екіге бөліп көрсетеді.  
1. Профандық (Жай)
2. Сакральдық ( қаситетті, трансцедентті)
Мұндағы сакральді дүние бейнеленбейді және адам санасына тек символдар арқылы жақын бола алады.
2. Діңтануда Сакрализация дегеніміз- жеке және топтық санадағы діни дүниетанымның таралуы, қоғамдық қарым –қатынастар жүйесіндегі діннің әсерінің жоғарылауы.
Деноминациялар- ( Жаңадан аталу) дінтанудағы ұғым, діни қалыптасу кезеңіндегі діни ұйымның түрі.
Деноминациялар құрылу кезеңіне байланысты секта мен діннің арасында орналасады.
Деноминациялар басқа діндерді мойындағандықтан, олардың қоғаммен қарым- қатынасы жағымды. 
Бұл ұғым алғашқы рет американдық дінтанушы Х.Р.Нибурдің “Деноминацияның әлеуметтік саласы” атты еңбегінде алғаш рет қолданылған.
Секта сөзі (лат. secta- ой жүйесі, ілім, бағыт,)- қайсібір діннің өз ішінде оппозициялық топ. Шіркеуде болып жатқан түрлі жағдайға көңілі толмай, әдетте ерекше деп танылған, кейде шектелуге, тұйықтыққа, негізгі діни бағыттан қол үзушілікке бастайтын топ. Секта ежелгі гректерде де αίςεσις- ілім, бағыт, мектеп ұғымын білдірсе, этимологиялық мағынасы латынның sequi яғни, «артынан еру», «бағыну» деген сөзінен шыққан. Соңғы кезде Батыс дінтанушы ғалымдары алғашқы екі ұғымды («жалған ілім», «күпірлік») синоним ретінде қолданып жүр. Секта сөзі В.И. Дальдің терминологиялық сөздігінде, секта- жеке қауымдастық, дәстүрлі және әлемдік діндерден бөлініп шыққан діни ілім. Д.Н. Ушаков құрастырған сөздікте: 1.Дәстүрлі діндерден өз дербестігін алған діни ілім немесе түрлі әлеуметтік топтардан құралған ұйым; 2.Біз және басқалар деп қоғамнан бөлектеніп, өздерінше тұйық өмір сүрушілер. Құқықтану да секталардың қоғамдағы әрекеттеріне қарай «деструктивті немесе тоталитарлы секта» деген терминдік атау берілген. Деструктивті секта- дәстүрлі діндерден бөлінген оларды дін ретінде мойындамайтын, жеке көзқарастарымен діни догматикаларын қалыптастырған, мемлекеттің ішкі тұрақтылығы және қоғамдық құрылыстарға кері әсерін тигізуші тар шеңберлі көзқарастағы адамдардан құралған топ. Тоталитарлы секта- басшылары көбіне заңға қайшы келетін қылмыстық әрекеттерге барып, қарапайым топ мүшелерінің саналарын түрлі манипулияциялық амалдармен жаншып, тоталитарлық жолмен бағындыруға тырысады.