Шаңыраққа шашып тұрған шуағын,
Ақ әжешім деп әмәнда ұғамын!
Кимешекпен жүргенінде ортада,
Төрден көрем ұлағаттың бұлағын.
Ақ әжешім деп әмәнда ұғамын!
Кимешекпен жүргенінде ортада,
Төрден көрем ұлағаттың бұлағын.
Қысы-жазы «бір-ақ көлік» мінері-
Қара кәлөш көрмеген бір көнеріп.
Қарды басып, суды кешіп өтеді,
Жазғұтыры жатқанда да тоң еріп.
Қара кәлөш-ақ әжемнің қос көзі,
Бастайтұғын біздің үйде көшті өзі.
Ақ әжем мен кәлөші оның тұрғанда,
Өмірімнің үйімде жоқ өшпегі!
Биғали Шоман