Асқар Сүлейменовтің қанатты сөздері

Белгілі ақын-жазушы, әдебиет сыншысы, драматург Асқар Сүлейменовтің бүгін туған күні. Жазушының ел ішінде кең тарап, бүгінде қолданыста жүрген қанатты сөздерін назарларыңызға ұсынамыз.

* Кем талант – кемтар талант.

* От пен түтін, адам мен қылмыс – жатырлас.

* Ай айнасын бұлт басса, жан айнасын мұң басқан.

* Әр сөздің өз ұяты бар.

* Жақсы кітап – ұлттың антологиясы.

* Қаланың паспорты – такси мен базар.

* Бала тапқандікі емес – бала қаққан мен баққандікі.

* Пытыра қазақ: шүрегей атады, өзбек – жалғыз оқ: бұлан атады.

* Ұл өсіріп, қыз асырап отырмыз.

* Өтірікті кешіруге болады – тек ақтауға емес.

* Дін құрыса – тіл сақтайды, тіл құрыса – үн сақтайды, бәрі құрыса – діл сақтайды (иаһуди-еврейлер, мысалы).

* Таранбаған әйелде – бір мекиеннің, таранған әйелде – екі мекиеннің миы бар.

* Экономикалық қауіпсіздіктің мәселесі, ең алдымен, — ұлттық қауіпсіздіктің мәселесі.

* Келіншектің сұлу кезі – ұйқыдағы кезі. Айтып та болмас әлгінің, айтпай да болмас әлгінің тұсындағы кезі емес. Әсіресе сол кезі емес.

* Қазақтың радиомаразмы: «махаббаттың сүйіспеншілігіне бөленіп…».

* Неге Америкада жершілдік күшті? – Американың жершілдігі – ұлттың қынжығасында, бізде, асып кетсе – регионның.

* Алға – ұмытар, берген – ұмытпайды. Қазақстанның психологиялық халі: аз да болға алғанын – ұмытпайды, мол болса да бергенін – ұмытады. Кең қолтықтың бір ірілігі.

* Отау көтеріп оңаша тұрып алмай достастықтың құшағына қойып кету – саяси логика,а қиналып сыйысады.

* Білмеген – мін емес, білместікке көнген – мін.

* Түс – күндіз бұққан ойдың ойыны.

* Қоғамның кеселінің бір емі – оған тіке қарау.

* Мұқағали:

-Екеумізге жүз жүрмейді. Бізге 99 не 101 жүреді.

-Неге?

-Біліп тұрып сұрау – Қадырдың еншісі.

* Кейбір адамдардың бағасын жауының санымен де өлшеуге болады.

* Мәтіннің дәмін алудың төте жолы – талмай оқу.

* Оқушыны қасқыр көрген тазыдай қалтырат.

* Сөйлемдегі өмір мен сөйлемнің өмірі бірікпегесін – тірі тіркес тумайды. Өмірдің тамыр солқылы мен сөйлемнің тамыр солқылын лингвистикалық проза ғана қоса алады.

* Қазақтай психофизикалық типтің азасын «Жігердей» кемерлейтін күй, «Қаракесектей» шыңғыртар ән жоқ.

* Араға адам жүргенде: менімен тілдескісі келген – менімен өзі сөйлесуі керек.

* Стилі жоқтың жазғанын оқу – арпа талқанды құрғақ асағандай. Стильсіз жазушы, стилін таба алмаған жазушы – іріге еліктеп көлеңке-калькаға барады да, сорпаның сорпасының сорпасы болады.

* Кісілігін жоғалпаса – жауыңның қайсыбір иттігін кешіруге де болады.

* Тағы да стиль туралы. Мемлекетке тақырыппен, концепциямен қарсы шығар мүмкіндік қалмағанда – көмекке стиль келеді… Жаңа форма, жаңа стилистика іздеу таза эстетиканың иіріміне сүңгу, рухани пластиканы меңгеру – бұлар өзі бағынбаудың энергиясы.

* Қақсауық бар, ділмар бар, оттампаз бар, шешен бар: төртеуі – төрт жұрттан.

* Библияның күй басы: алдымен туған сөз еді – сол сөз «құдай» болатын.

* Шын режиссура – жүрек сияқты: соққаны білінбейді.

* Айша Бибінің сағанасындағы жазуды аударса – «Сүмбіле». Су суыды. Өмір – сұмдық».

* Ажал келмейді – ажалға барасың.

* Өнердің өмірден айырмашылығы – өнер өмірден үйренбейді. Өнердің өз өткені, өз бүгіні, өз логикасы мен динамикасы бар.

* Қанша сүмірейткенмен: ой ойнамай – сөйлем жоқ.

* Ел дертті – зар шықпаа, тән дертті – зәр шықпаса.

* Бабы мен бағы бұққан тұяқ та бір – ойға суарылмаған әуен мен әуез де бір: нені айту бір пара, қалай айту бір пара, кімге айту, қашан айту бір пара.

* Байлық – барлық болғанда, өнер – мұрат. Байлықтан мұрат шықпаған. Ал, мұрат – тірлік.

* Зады, адамның соры – өзін өзгемен өлшеуі.

* Достық, ең алдымен – еркіндік.

* Тірлік кешкен адамның сол тірліктен алып кетері  — жат тізені кеудесіне шығармау.

* Сауалы бұйрық тектіге – солқылдақ жауап жүрмеген.

* Сөз – құлын да, ой – жылқы.

* Бұл ғаламда тұзақты да, тұсау-тұсамысты да туабітті танымасқа жаралған біреу бар: ол – адам.

* Тәңірінің бір аты – шындық.

* Адамның рухани ізденіс-сілкіністері үш-ақ сауалдың аясына сияды:

А) не біле аламын?

Б) не істеуім керек?

В) үміт артарым не?

* Өлімге бере жаным бар – пендеге берер арым жоқ.

* Кәміл болу қиын, бірақ ой қашады: халық екі ұғымның құлы – кеткен мен келердің.

* Жүректің соғысы – физиология, ал жүректің не қуаныштан, не үрейден барып бас алатын лүпілі – эстетика, өнер, өмірге бергісіз қайран сөз.