КСРО тұрғындарының денсаулығы мен өмірі туралы шындық

КСРО кезеңінде адамдардың денсаулығы жақсы болды, спортпен шұғылданды, пайдалы тамақ жеді және жақсы және тегін дәрі-дәрмектерге қол жеткізді деп сенеді. Алайда, олай емес.

Азық-түлік

КСРО тұрғындарының рационында ақуыз аз болды, өйткені жоғары сапалы ет немесе балық жетіспейтін еді. Көкөністер мен жемістер жеткіліксіз болды. Жаңа піскендерін көктемнен күзге дейін ғана сатып алуға болатын, ал қыста олар негізінен консервілерді жейтін. Сау тағамның орнына диета көмірсуларға бай болды — жарма, макарон, нан және картоп. Олар үлкен күш берді, бірақ олардан ешқандай пайда болған жоқ. Кеңес заманында адамдар күні бойы тоқ болуға тырысты, бірақ қалғаны туралы ойламады.

Спорт

Мектептегі балалар, сыныптағы оқушылар, сондай-ақ кәсіби спортшылар үнемі дене жаттығуларын жасады. Қалғандарында бұған іс жүзінде уақыт болмады, ал мектеп бітіргеннен кейін олардың көпшілігі спортпен мәңгі қоштасты. Максимум — таңертеңгілік жаттығулар, демалыс және мереке күндері — табиғатқа серуендеу. Кейбір әуесқойлар бассейнге, жеңіл атлетикалық жаттығуларға барды, қыста шаңғы тебуге барды, бірақ олардың саны өте аз болды. КСРО тұрғындарының әдеттегі ермегі — ас үйде жиындар немесе теледидар алдында газетпен бірге демалу.

Медицина

КСРО-да медициналық көмек шынымен де көп жағдайда ақысыз болған, бірақ ол жоғары сапасында болған жоқ. Оған ақша азаматтар төлеген салықтан бөлінді. Алайда, науқастарға деген сергек қатынас, немқұрайлылық және абайсыздық кеңестік медицинада көптеп болған нәрсе. Көбінесе дәрігерлер аурудың себептерін іздегісі келмеді және белгілерді емдеді. Дәл осы кезеңде КСРО-да халықтық медицина кең танымал болды және адамдар шөптер мен қастандықтармен емделу үшін әжелерге көбірек жүгінді. Қалыпты дәрі-дәрмектер мен диагностикалық құралдардың жетіспеуіне байланысты адамдар қолда бар құралдардан емдеудің өзіндік әдістерін ойлап тауып жүрді.

Ауыр жұмыс

Бірақ кеңес халқы үшін ең қиын жұмыс болды. Қолмен жұмыс жасау кенңстік экономикасының негізі болды, сондықтан ерлер де, әйелдер де көп жұмыс істеуге мәжбүр болды. Олар ерлермен бірге арықтар қазып, шпалдар төседі. Ерекше мазақ «еңбек ерлігі» болды, ал адамдар көшбасшы болуға ұмтылды, бірнеше ауысымда қатарынан жұмыс істеді. Неге екені белгісіз, жұмыста «жану» құрметті міндет болып саналды, өйткені олар коммунизм пайдасына жұмыс істеді. Адамдардың денсаулығына кеңестік кәсіпорындар да әсер етті, онда еңбек жағдайлары зиянды ғана емес, кейде жай қауіпті болды. Зауыттар экологияны ескерусіз тұрғызылды және қалалар пайдаланылған түтінмен түтінге оранды.

Керімсал Жұбатқанов, Қазақ-Орыс халықаралық университетінің доценті, тарих ғылымдарының кандидаты